σερνάμενος

σερνάμενος: -η, -ο, Ν

1. αυτός που σέρνεται

2. το ουδ. ως ουσ. το σερνάμενο

α) ναυτ. το αγόμενο συσπάστου ή πολυσπάστου

β) ερπετό

3. (το ουδ. στον πληθ. ως ουσ.) τα σερνάμενα

ναυτ. η επιχειρία τού σκάφους.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μτχ. παθ. φωνής τού σέρνω σχηματισμένη κατά τις αρχ. μτχ. σε -άμενος τού τύπου ἱπτάμενος, ἱστάμενος (πρβλ. λεγάμενος, τρεχάμενος)].

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

-άμενος — Γλωσσ. κατάληξη μεσοπαθητικών μετοχών τής νέας Ελληνικής. Οι μετοχές σε άμενος τής νέας Ελληνικής αποτελούν αναλογικούς σχηματισμούς κατά το πρότυπο μεταγενέστερων τύπων μετοχής (παράβαλε τύπο μετοχής γενάμενος < μεταγενέστερο τύπο αορίστου… … Dictionary of Greek
πετάμενος — η, ο, Ν ο πετούμενος. [ΕΤΥΜΟΛ. Μτχ. τού ρ. πετώ σχηματισμένη κατά τις αρχ. μτχ. σε άμενος τού τύπου ιπτάμενος, ιστάμενος (πρβλ. κουνάμενος, λεγάμενος, σερνάμενος κ.λπ.)] … Dictionary of Greek
σέρνομαι — σέρνομαι, σύρθηκα, συρμένος βλ. πίν. 205 Σημειώσεις: σέρνομαι : η μτχ. ενεστώτα συνηθίζεται και με τον τύπο σερνάμενος, που μπορεί να έχει και έννοια επιθέτου. Π.χ. ... με μια βραχνή και σερνάμενη φωνή (Τσίρκα, Διηγ., σελ. 198), δηλ. αργόσυρτη… … Τα ρήματα της νέας ελληνικής

Academic Dictionaries and Encyclopedias